Categorieën
Column

Biebboek

Zat ik met een aantal gelijkgestemden te delibereren aan de lang taofel in de dorpse bibliotheek viel het mij op dat het wel héél erg rustig was in deze bieb. Nou is dat voor vergadertijgers als wij, die dat dus niet zijn, heerlijk omdat je dan ongestoord je zeg en zegje kan doen, je stemvolume niet hoeft te laten dalen, maar dan nog… een bieb met zoveel boeken, interessante boeken, misschien wel zeldzame boeken, verdient een breder publiek. Misschien was het wel zo rustig, op ons gelul in die ruimte dan na, omdat het richting het verjaardagsfeestje van de thans weer aanwezige goeie, oude, bebaarde baas gaat. Het zou zomaar kunnen. Want cadeautjes, cadeautjes, cadeautjes. Kopen, inkopen, inslaan. Voor volgend weekend.

Maar dan nog. Zó stil. Ik werd er lichtelijk onrustig van. Zijn dan in Berg en Terblijt helemaal geen lezers meer? Boeit een interessant boek niet meer? Is het alleen nog maar het telefoontje, de tablet, de laptop, het e-book? Willen de mensen niet meer het fysieke boek voelen? De opwinding voelen bij het omslaan van de bladzijde, nieuwsgierig naar het spannende vervolg in het verhaal? Intensief bladeren door een groot of dik naslagwerk? En tijdens het zoeken nieuwe onderwerpen tegenkomend? Hangt het kennis vergaren tegenwoordig af van het schuivende vingerpuntje of een muisklik? Is een bibliotheek iets ouderwets? Iets wat achterhaald is?

Ik kan het me haast niet voorstellen. In mijn thuisbieb in mijn mancave staat een groot aantal boeken over de 1e en 2e Wereldoorlog, dunne en dikke dichtbundels van al dan niet bekende dichters en schrijvers, ja zelfs (dikke) bundels van mij en mooie, kleurrijke en interessante naslagwerken over dorpen, steden, streken en gebieden. Met onderwerpen die je niet of slechts in beperkte mate terugvindt op het internet.

Ja, ik beken. Ik ben een groot liefhebber van het fysieke boek. Aan de top van mijn vinger kleeft geen streelpaneel van een e-book en zal daar ook nooit aan gaan kleven. Mijn vingertop zal hooguit over mijn tong strelen teneinde een bladzijde van een spannend of interessant boek om te slaan.

En wanneer ik dat boek niet vind in mijn thuisbieb? Dan ga ik het lenen. In de openbare bieb. Makkelijk zat…

Door Edmond Ackermans

Edmond Ackermans

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *